Adiunkt w Katedrze Inżynierii Materiałów i Procesów Budowlanych
Tytuł inżyniera oraz magistra uzyskał na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej odpowiednio w 2012 oraz 2013 roku.
Tytuł doktora, z wyróżnieniem, uzyskał w 2019 roku, za swoje dotychczasowe najbardziej znaczące osiągnięcie naukowe, którym jest opracowanie na drodze badawczej modelu identyfikacji zespolenia betonowej warstwy naprawczej z warstwą podkładową z wykorzystaniem metod nieniszczących i sztucznej inteligencji. Obecnie prowadzi badania interdyscyplinarne z zakresu badań nieniszczących, zjawisk trybologicznych na powierzchni kompozytów cementowych oraz uczenia maszynowego.
Jest członkiem Academia Iuvenum (kadencja 2021-2023), Dolnośląskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa oraz International Union of Laboratories and Experts in Construction Materials, Systems and Structures (RILEM). W ramach współpracy międzynarodowej odbył staż naukowy w Faculty of Civil Engineering and Architecture Osijek, Chorwacja.
Adiunkt w Katedrze Konstrukcji Budowlanych. Ukończyła studia na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego oraz studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Tytuł doktora z wyróżnieniem w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych uzyskała w roku 2021, broniąc z wyróżnieniem rozprawę doktorską pt. „Analiza pracy statycznej wybranych połączeń w drewnianych obiektach zabytkowych”. W swojej działalności naukowej zajmuje się historycznymi konstrukcjami drewnianymi, w szczególności połączeniami ciesielskimi. Jej zainteresowania to metody badań drewna, analiza pracy statycznej elementów i węzłów drewnianych konstrukcji w obiektach historycznych, metody wzmacniania tych obiektów, a także historia rozwoju konstrukcji więźb dachowych.
Za swoją aktywność publikacyjną wyróżniona również w dwóch poprzednich edycjach programu Secundus. W 2015 roku przebywała na półrocznym zagranicznym stażu na Università degli Studi di Napoli Federico II w Siola e Associati, Neapol (Włochy) gdzie pod opieką prof. Uberto Siola zaangażowana była m.in. w projekt współfinansowany przez Włoskie Ministero Della Cultura o budżecie: ok. 1,5 mld euro. W ramach zadania prowadziła prace projektowe przy odbudowie miasta L’Aquila po trzęsieniu ziemi w 2009 r.
Obecnie zaangażowana jest w projekt badawczo -rozwojowy „TECH” – Mobilny Proekologiczny Dom z Tektury – finansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu LIDER XI na lata 2021-2023 (partnerzy: EP sp. z.o.o., Regioprojekt, Schumacher Packaging, gmina Lądek-Zdrój o budżecie: 1 426 256,51 PLN). W interdyscyplinarnym zespole badawczym prowadzi prace nad zastosowaniem materiałów pochodzenia celulozowego w architekturze.
Adiunkt w Katedrze Geotechniki, Hydrotechniki, Budownictwa Podziemnego i Wodnego.
Tytuł inżyniera oraz magistra uzyskał na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej odpowiednio w 2012 oraz 2013 roku.
Jego rozprawa doktorska dotyczyła zastosowań teorii pól losowych i wieloblokowych mechanizmów zniszczenia do oceny nośności fundamentów bezpośrednich z uwzględnieniem przestrzennej zmienności parametrów podłoża. W 2017 roku odbył 3-miesięczny staż na włoskim uniwersytecie „G. d’Annunzio” Chieti-Pescara University.
Po obronie doktoratu w listopadzie 2018 roku zajmuje się metodami probabilistycznymi w geotechnice (m.in. rozwojem metody optymalnego rozmieszczania sondowań gruntu). Od 2020 roku jest polskim delegatem w komitecie TC-304 Engineering Practice of Risk Assessment & Management, będącym jednym z komitetów roboczych International Society for Soil Mechanics and Geotechnical Engineering (ISSMGE).
W 2021 roku został zaproszony do Early Career Editorial Board czasopisma Georisk: Assessment and Management of Risk for Engineered Systems and Geohazards wydawanego przez Tylor & Francis. Uzyskał finansowanie na 2022 rok z Chińskiego Ministerstwa Nauki i Technologii (Ministry of Science and Technology, MOST) z programu 'High-end Foreign Expert Introduction Program' (grant nr DL2021165001L), w ramach którego rozwija współpracę naukową ze School of Civil Engineering (Chongqing University). Jest członkiem Academia Iuvenum w kadencji 2021-2023. Obecnie przebywa na stażu podoktorskim w Instytucie Ryzyka i Niezawodności (Institute for Risk and Reliability, Leibniz University Hannover) finansowanym przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej (program NAWA Bekker, grant nr BPN/BEK/2021/1/00068).
Adiunkt badawczo-dydaktyczny w Katedrze Budownictwa Ogólnego.
Tytuł inżyniera oraz magistra uzyskał na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej odpowiednio w 2012 oraz 2013 roku.
W 2015 roku ukończył studia podyplomowe: Bezpieczeństwo i higiena pracy, organizowane przez Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii oraz Centrum Kształcenia Ustawicznego Politechniki Wrocławskiej.
Tytuł doktora nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo uzyskał w roku 2018, broniąc z wyróżnieniem rozprawę doktorską pt. „Modelowanie rozwoju sytuacji wypadkowej w budownictwie”.
Naukowo interesuje się zagadnieniami związanymi z Inżynierią Przedsięwzięć Budowlanych, przede wszystkim: zarządzaniem przedsięwzięciami budowlanymi i prognozowaniem przebiegu krzywych kosztów narastających w różnorodnych przedsięwzięciach budowlanych, a także zagadnieniami bezpieczeństwa pracy, tj. analizą wpływu zastosowania wirtualnej rzeczywistości (VR) podczas szkoleń z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy na poziom bezpieczeństwa pracy w procesach budowlanych oraz zastosowaniem innowacyjnych technologii w budownictwie, w tym technologią BIM.
Jest redaktorem (Guest Editor) w czasopiśmie Applied Sciences (MDPI), recenzentem w kilkunastu krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych.
Trzykrotny laureat konkursu Politechniki Wrocławskiej: Secundus w Dycyplinie Naukowej Inżynieria Lądowa i Transport za rok 2019, 2020 i 2021, a także nagrody czasopisma naukowego: International Journal of Environmental Research and Public Health (IJERPH) – IJERPH 2019 Outstanding Reviewer Awards.
Kierownik projektu Zespołu Politechniki Wrocławskiej w ramach projektu „SafeCROBOT: Virtual reality immersive safety training environment for robotised and automated construction sites” finansowanego w ramach programu Erasmus+ (nr projektu: 2020-1-UK01-KA202-079176) realizowanego z University of the West of England (Wielka Brytania), Asociacion Empresarial de Investigacion Centro Tecnologico del Marmol Y La Piedra (Hiszpania), Bildungszentren des Baugewerbes EV (Niemcy).
Koordynator projektu „BIM we Wrocławiu” przedsięwzięcia skierowanego do studentów studiów inżynierskich i magisterskich, inżynierów budownictwa, geodezji oraz architektów w zakresie promowania technologii BIM w ramach nawiązanej współpracy Katedry Budownictwa Ogólnego Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej z Katedrą Budownictwa, Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu oraz Dolnośląską Okręgową Izbą Inżynierów Budownictwa.
Adiunkt w Katedrze Inżynierii Materiałów i Procesów Budowlanych
W 2013 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego PWr i rozpoczął studia doktoranckie. W 2017 r. obronił w wyróżnieniem rozprawę doktorską pt. „Wpływ dodatku wybranych nanocząsteczek na właściwości betonu samozagęszczającego się”.
W pracy naukowej zajmuje się projektowaniem i modyfikacją kompozytów cementowych. Obszar badań obejmuje wpływ dodatków takich jak nanocząstki, mikrokrzemionka i popiół lotny na właściwości fizyczne i mechaniczne zapraw i betonów, w tym samozagęszczalnych i wysokiej wytrzymałości. W swojej działalności naukowej duży nacisk kładzie na próbę wykorzystania materiałów odpadowych jako częściowego substytutu cementu i kruszywa w składzie mieszanek betonowych.
Jest opiekunem koła naukowego NEW WAY przy Katedrze Inżynierii Materiałów i Procesów Budowlanych oraz organizatorem cyklu spotkań dla Studentów, Doktorantów i Pracowników WBLiW PWr HORYZONT W BUDOWNICTWIE 2021.
Aktualnie zaangażowany w projekt badawczo -rozwojowy „TECH” – Mobilny Proekologiczny Dom z Tektury – finansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu LIDER XI na lata 2021-2023 (partnerzy: EP sp. z.o.o., Regioprojekt, Schumacher Packaging, gmina Lądek-Zdrój o budżecie: 1 426 256,51 PLN). W interdyscyplinarnym zespole badawczym prowadzi prace nad zastosowaniem materiałów pochodzenia celulozowego w architekturze.
Pod opieką prof. Andrzej Ćwirzeń dwukrotnie odbył staż zagraniczny w dwóch europejskich ośrodkach naukowych: w 2014 roku w Department of Civil Engineering, Aalto University, Helsinki, Finlandia oraz w 2016 roku w Department of Civil, Environmental and Natural Resources Engineering, Luleå University of Technology, Luleå, Szwecja.
Jego praca naukowo-badawcza została doceniona poprzez zaproszenie do członkostwa w komitecie naukowym 30th International Conference on Organization and Technology of Maintenance (OTO 2021),organizowanej w Osijek, Chorwacja.
Adiunkt w Katedrze Konstrukcji Budowlanych.
Absolwent studiów magisterskich na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego oraz na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Rozprawa doktorska obroniona w 2017 r. dotyczyła problematyki wzmacniania historycznych pierścieni ceglanych na kierunku obwodowym.
Konserwacja konstrukcyjna i wzmacnianie obiektów zabytkowych to tematyka bliska zarówno w ujęciu naukowym jak i praktycznym. Podstawowym celem prowadzonych badań jest jak najdokładniejsze odwzorowanie rzeczywistej pracy statycznej konstrukcji historycznych poprzez zastosowanie modeli teoretycznych. W pracy naukowej koncentruje się na wykorzystaniu analiz konstrukcyjnych w ocenie identyfikacji przyczyn uszkodzeń obiektów zabytkowych, co ma skutkować dobraniem efektywnych metod wzmacniania przy minimalnej ingerencji w budynek. Aktualnym tematem pracy naukowej jest korelacja pomiędzy zmiennością warunków gruntowo – wodnych w obszarze posadowienia zabytków a układem zarysowania konstrukcji.
Członek Lubuskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa, Lubuskiej Okręgowej Izby Architektów oraz Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków. W latach 2018 – 2022 uczestniczył z ramienia Politechniki Wrocławskiej jako przedstawiciel Hali Stulecia w międzynarodowym projekcie badawczym „InnovaConcrete – Innovative materials and techniques for the conservation of 20th century concreto – based cultural heritage ” .
Pracownik badawczo-dydaktyczny, doktorant PWr, a także opiekun Koła Naukowego Młodzi Menadżerowie Budownictwa oraz Koła Naukowego Inżynierii Materiałów i Procesów Budowlanych „NEWWAY”.
Absolwent studiów inżynierskich i magisterskich na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej oraz studiów podyplomowych „BIM – modelowanie i zarządzanie informacją o obiektach, infrastrukturze i procesach budowlanych” na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Przedmiotem zainteresowań naukowych jest bezpieczeństwo pracy w budownictwie, w szczególności bezpieczeństwo związane z pracą na rusztowaniach budowlanych, w tym analiza przyczyn wypadków przy pracy i ocena ryzyka zawodowego. Dodatkowo, w kręgu zainteresowań naukowych znajdują się badania związane z możliwością stosowania innowacyjnych technologii w inżynierii procesów budowlanych m.in.: technologii BIM, bezzałogowych statków powietrznych (BSP), skanowania laserowego oraz wirtualnej rzeczywistości (VR).
Obecnie zaangażowany w projekt SafeCROBOT: “Virtual reality immersive safety training environment for robotised and automated construction sites” finansowanego w ramach programu Erasmus+ (nr projektu: 2020-1-UK01-KA202-079176) realizowanego z University of the West of England (Wielka Brytania), Asociacion Empresarial de Investigacion Centro Tecnologico del Marmol Y La Piedra (Hiszpania), Bildungszentren des Baugewerbes EV (Niemcy).
Posiada uprawnienia pilota BSP – kategoria: Otwarta, Szczególna VLOS (MTOM < 25kg) oraz kilkuletnie doświadczenie praktyczne (krajowe oraz zagraniczne) – m.in. jako BIM Specjalista. Interesuje się nowymi technologiami i modelarstwem.
Prof. Cezary Madryas
